Ο Nicola Scopinaro έγραψε τη δική του ιστορία στη βαριατρική χειρουργική. Ένας ταλαντούχος χειρουργός, έντονη προσωπικότητα δεν θα μπορούσε παρά να σχεδιάσει μια πολύ έντονη επέμβαση. Ο Nicola Scopinaro κάποτε επέζησε μιας αποτυχημένης πτώσης με αλεξίπτωτο! Η ομώνυμη επέμβαση επιζεί ως η πιο επιτυχημένη βαριατρική επέμβαση για την απώλεια βάρους.
Τι είναι η χολοπαγκρεατική παράκαμψη;
Η απώλεια βάρους μπορεί να επιτευχθεί με περιορισμό της λήψης θερμίδων αλλά και με την πρόκληση δυσαπορρόφησης συστατικών των τροφών και θερμίδων. Η ιδέα και ο σχεδιασμός ανήκει στον Nicola Scopinaro, έναν Ιταλό χειρουργό ο οποίος τόλμησε να παραλλάξει το βασικότερο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα
Κατά την επέμβαση αυτή, αρχικά το στομάχι κόβεται περίπου στο μισό και αφαιρείται το περιφερικό κομμάτι του. Στη συνέχεια καθορίζονται δύο σημεία στο λεπτό έντερο: ένα στα τελευταία 50cm και ένα στα 250cm πριν το παχύ έντερο. Το λεπτό έντερο κόβεται και το περιφερικό άκρο ενώνεται με το στομάχι, ενώ το κεντρικό άκρο ενώνεται με τα τελευταία 50εκ πριν το παχύ έντερο
Πως επιτυγχάνεται η απώλεια βάρους στην εντερική παράκαμψη?
Με την ανακατασκευή του πεπτικού συστήματος που περιέγραψε ο Scopinaro, δημιουργούνται τρεις έλικες λεπτού εντέρου: η μία φέρνει την τροφή από το στομάχι (τροφική έλικα), η δεύτερη φέρνει τη χολή από το συκώτι και τα ένζυμα από το πάγκρεας (χολοπαγκρεατική) και η τρίτη είναι η κοινή έλικα των 50cm στην οποία γίνεται η απορρόφηση της τροφής. Αποτέλεσμα είναι η τροφή να διασπάται και τα συστατικά της να απορροφώνται σε πολύ μικρό μήκος του λεπτού εντέρου. Η τροφή λοιπόν οδηγείται ταχύτατα στο παχύ έντερο και αποβάλλεται με τον οργανισμό να έχει προσλάβει μόνο τις απαραίτητες θερμίδες.
Πως πραγματοποιείται η χολοπαγκρεατική παράκαμψη;
Πρόκειται για μία επέμβαση που μπορεί να πραγματοποιηθεί ανοικτά ή λαπαροσκοπικά. Το πλεονέκτημα της λαπαροσκοπικής επέμβασης είναι οι μικρές τομές που μειώνουν τον μετεγχειρητικό πόνο και βοηθούν τον ασθενή να αναρρώσει ταχύτερα. Το μειονέκτημα είναι ότι με τη λαπαροσκοπική τεχνική η επέμβαση διαρκεί σημαντικά περισσότερο και είναι τεχνικά ιδιαίτερα απαιτητική. Επειδή η επέμβαση Scopinaro απευθύνεται κυρίως σε πολύ παχύσαρκούς ασθενείς (ΒΜΙ>55) με συνοδά προβλήματα, πολλοί χειρουργοί προτιμούν την ανοικτή τεχνική για λόγους ταχύτητας και ευκολίας. Η διάρκεια της νάρκωσης ενός ασθενούς πρέπει να είναι η μικρότερη δυνατή.
Ποιά είναι τα αποτελέσματα της χολοπαγκρεατικής παράκαμψης;
Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της επέμβασης είναι τα άριστα αποτελέσματα μετά από μακρό χρόνο παρακολούθησης. Η επέμβαση Scopinaro είναι η αποτελεσματικότερη βαριατρική επέμβαση μετά από παρακολούθηση που ξεπερνά τα 30 χρόνια
Επιπλέον είναι η πλέον αποτελεσματική επέμβαση για τη θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου με ποσοστά θεραπείας του διαβήτη που φθάνουν το 75%, της υπερλιπιδαιμίας σε ποσοστό 90% και της υπέρταση ακόμη μεγαλύτερα.
Ο χειρουργημένος μπορεί να τρώει κανονικά μετά τη χολοπαγκρεατική παράκαμψη?
Με την επέμβαση Scopinaro δεν είναι απαραίτητο ο χειρουργημένος να έχει περιορισμό στη λήψη τροφής. Μάλιστα, απαιτείται ο ασθενής να μπορεί να λάβει επαρκείς ποσότητες πρωτεϊνης. Άρα, σε ότι αφορά τον όγκο του φαγητού, ο χειρουργημένος πρέπει να μπορεί να προσλάβει τον απαιτούμενο αλλά σε ότι αφορά την ποιότητα του φαγητού, υπάρχουν σαφείς περιορισμοί. Επιβάλλεται να προσλαμβάνονται επαρκείς ποσότητες λευκωμάτων και να περιορίζονται σημαντικά οι υδατάνθρακες και τα λίπη.
Απαιτούνται συμπληρώματα διατροφής μετά από τη χολοπαγκρεατική παράκαμψη;
Η πρόκληση δυσαπορόφησης οδηγεί σε έλλειψη αρκετά από τα απαραίτητα στοιχεία του οργανισμού. Αυτή είναι και η σημαντικότερη διαταραχή που συμβαίνει στον οργανισμό μετά την επέμβαση. Η αδυναμία απορρόφησης λιπών, οδηγεί και στην αδυναμία απορρόφησης των λιποδιαλυτών βιταμινών (Βιταμίνες A, D, E και K). Η παράκαμψη επιπλέον οδηγεί σε ανεπαρκή πρόσληψη σιδήρου με αποτέλεσμα αναιμία ειδικά σε γυναίκες με σημαντική απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση. Δύσκολα απορροφάται και το ασβέστιο η έλλειψη του οποίου μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση.
Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χολοπαγκρεατική παράκαμψη πρέπει να παρακολουθούνται συχνά από τον ιατρό και την ομάδα υποστήριξης και να λαμβάνουν συστηματικά συμπληρώματα διατροφής.
Τι άλλα φάρμακα πρέπει να παίρνει ο ασθενής μετά από χολοπαγρεατική παράκαμψη;
Σε ποσοστό που υπερβαίνει το 10%, μετά την επέμβαση αναπτύσσεται πεπτικό έλκος. Είναι λοιπόν απαραίτητο για την προστασία του στομάχου να λαμβάνονται αντιελκωτικά φάρμακα.
Χρειάζεται να αφαιρεθεί και η χοληδόχος κύστη κατά την επέμβαση;
Ναι, ακόμη και εάν δεν έχει πέτρες κατά την επέμβαση, η τροποποίηση του γαστρεντερικού συστήματος κατά Scopinaro θεωρείται λιθογόνος και η χοληδόχος κύστη αφαιρείται προληπτικά. Η χολολιθίαση σχετίζεται τόσο με τη μαζική απώλεια βάρους όσο και με την παράκαμψη του τμήματος του λεπτού εντέρου.
Πόσο συχνά πηγαίνει στην τουαλέτα ο χειρουργημένος με χολοπαγκρεατική παράκαμψη?
Η ταχεία διέλευση των άπεπτων τροφών στο παχύ έντερο οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των κενώσεων του εντέρου. Επειδή τα σάκχαρα και τα λίπη δεν απορροφώνται σε ποσοστό μεγαλύτερο από 25%, όσοι χειρουργημένοι ασθενείς καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες από αυτά, οδηγούνται στην τουαλέτα πολλές φορές την ημέρα. Επιπλέον, οι κενώσεις τους είναι πολτώδεις και δύσοσμες.
Η χολοπαγκρεατική παράκαμψη μπορεί να μετατραπεί σε άλλη επέμβαση στο μέλλον;
Ναι, αλλά απαιτείται ένα νέο χειρουργείο όπου τροποποιείται η σχέση ανάμεσα στις εντερικές έλικες. Σκοπός είναι το έντερο να μπορέσει να απορροφήσει περισσότερες πρωτεϊνες ή να μειωθούν οι κενώσεις. Οι επανεπεμβάσεις μπορούν να είναι απαιτητικά χειρουργεία και χρειάζεται πολύ καλή μελέτη του ασθενούς. Έχει ιδιαίτερη σημασία να είναι σαφής ο λόγος για τον οποίο γίνεται η μετατροπή.
Τι επιπλοκές μπορεί να συμβούν μετά την επέμβαση ?
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χολοπαγκρεατική παράκαμψη είναι συνήθως ιδιαίτερα παχύσαρκοι και με πολλά και σοβαρά άλλα νοσήματα. Ο διαβήτης, τα καρδιολογικά προβλήματα και η υπνική άπνοια μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνες επιπλοκές. Αυξημένος είναι επίσης και ο κίνδυνος θρομβώσεων και εμβολών.
Η χολοπαγκρεατική παράκαμψη μπορεί να συνοδευτεί από άμεσες ή απώτερες επιπλοκές. Στις άμεσες επιπλοκές περιλαμβάνονται η αιμορραγία αλλά και η διαφυγή από κάποια από τις γραμμές συρραφής. Και οι δύο μαζί αυτές οι χειρουργικές επιπλοκές δεν εμφανίζονται συχνότερα από 2-3%. Η αιμορραγία μπορεί να οδηγήσει σε μετάγγιση αίματος και σπάνια σε επανεπέμβαση. Η διαφυγή είναι μια τρύπα που δημιουργείται συνήθως στην ένωση του στομάχου με το έντερο. Η διαφυγή είναι μια επιπλοκή που ταλαιπωρεί τους ασθενείς καθώς παρατείνει τη νοσηλεία και μπορεί να οδηγήσει και σε επανεπέμβαση. Στις απώτερες επιπλοκές, περιλαμβάνονται οι εσωτερικές κήλες και άλλες σπανιότερες. Όταν η επέμβαση πραγματοποιηθεί με την ανοικτή τεχνική, υπάρχει αυξημένη πιθανότητα συλλογής υγρού στην εγχειρητική τομή αλλά και μετεγχειρητικής κήλης.
Παρά την αναπόφευκτη πιθανότητα επιπλοκών, η επέμβαση είναι εξαιρετικά ασφαλής και δίνει πολλά χρόνια ζωής στους σοβαρά παχύσαρκους ασθενείς.
