Βουβωνοκήλη

Σε γενικές γραμμές οι κήλες χειρουργούνται τόσο για τα συμπτώματα που παρουσιάζουν, όσο και για τις πιθανές επιπλοκές τους. Άλλωστε, μια κήλη δεν πρόκειται ποτέ να μειωθεί σε μέγεθος, οι κήλες μόνο μεγαλώνουν!

Βουβωνοκήλες που προξενούν συμπτώματα όπως ο πόνος πρέπει να επιδιορθώνονται άμεσα.  Επίσης κήλες σε ασθενείς που έχουν ειδικά προβλήματα υγείας όπως οι καρδιοπάθειες ή ο διαβήτης πρέπει να χειρουργούνται προγραμματισμένα ώστε οι ασθενείς να προετοιμάζονται κατάλληλα και να τροποποιούν κατάλληλα τη θεραπεία τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα.

Μετά από μεγάλες προοπτικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε Σκανδιναβικές χώρες έγινε αντιληπτό ότι οι βουβωνοκήλες που δεν έχουν συμπτώματα δεν είναι υποχρεωτικό να επιδιορθώνονται άμεσα με την εμφάνισή τους αλλά μπορεί απλά οι ασθενείς να ενημερώνονται για τους κινδύνους της περίσφιξης και να είναι υπό παρακολούθηση. Η απόφαση για την αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης λαμβάνεται από κοινού με τον ασθενή και τον ιατρό να αξιολογούν την ανάγκη της αποκατάστασης.

Εάν μια κήλη περισφιχθεί, δηλαδή το περιεχόμενό της στραγγαλιστεί γύρω από το στόμιό της, η κατάσταση είναι επείγουσα και απαιτεί άμεση ανάταξη με χειρισμούς ή χειρουργική επέμβαση. Τα συμπτώματα της περίσφιξης είναι ο έντονος πόνος και η αδυναμία ανάταξης (επαναφοράς) του περιεχομένου της κήλης μέσα στην κοιλιά. Η περιοχή της κήλης γίνεται επώδυνη και φαίνεται πιο πρησμένη από ότι συνήθως. Εάν το περιεχόμενο της κήλης είναι έλικα εντέρου, τότε μπορεί να προκληθεί ειλεός και πλέον η επιπλοκή γίνεται απειλητική για τη ζωή. Υπολογίζεται ότι ένα πλήρως στραγγαλισμένο έντερο χρειάζεται έξι ώρες μέχρι να αρχίσει να νεκρώνεται.

Η επέμβαση για την επιδιόρθωση μίας περισφιγμένης κήλης σε επείγουσα βάση, εγκυμονεί πάντα περισσότερους κινδύνους από μία προγραμματισμένη επέμβαση με καλά προετοιμασμένο τον ασθενή.

Στόχος κάθε επέμβασης αποκατάστασης μιας κήλης, ανεξάρτητα από την εντόπιση, είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας και η κάλυψη του ελλείματος με συνθετικό πλέγμα. Οι βουβωνοκήλες μπορούν να επισκευαστούν με την κλασική ανοικτή μέθοδο ή με τη λαπαροσκοπική τεχνική. Η λαπαροσκοπική τεχνική έχει να προσφέρει καλύτερη άμεση κινητοποίηση και γρήγορη επάνοδο στις συνήθεις δραστηριότητες με ακόμη λιγότερο πόνο. Η ανοικτή μέθοδος απαιτεί μια μικρή τομή πάνω από την περιοχή της κήλης. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι του και την ίδια ημέρα.

Η λαπαροσκοπική χειρουργική από νωρίς εισήλθε στη χειρουργική των κηλών. Σε γενικές γραμμές, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης έχει λιγότερο πόνο, με τον ασθενή να επιστρέφει ταχύτατα στις συνηθισμένες του δραστηριότητες. Με τη νεότερη τεχνολογία καθήλωσης των πλεγμάτων με βιολογικές κόλες και χωρίς τα επώδυνα “καρφάκια – tac”, η λαπαροσκοπική έγινε η αγαπημένη μας τεχνική για τους περισσότερους ασθενείς. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά και οι ασθενείς μας ξεχνούν πολύ γρήγορα ότι έχουν χειρουργηθεί!

Σε κάθε περίπτωση, κοντά μας θα απαλλαγείτε από την ενοχλητική βουβωνοκήλη με το λιγότερο δυνατό κόπο.

Χρησιμοποιώ και τις δύο τεχνικές ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κήλης και του ασθενούς.Η επιλογή της τεχνικής που είναι προτιμότερη σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι αντικείμενο συνεννόησης με τον ιατρό καθώς όλες οι τεχνικές έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Μετά από πλήρη ενημέρωση και αφού αξιολογηθούν οι συνθήκες που αφορούν τον κάθε ασθενή, λαμβάνεται η κοινή πλέον απόφαση.

Οι απλές κήλες αντιμετωπίζονται σαν χειρουργεία της μίας ημέρας. Οι πραγματικοί κίνδυνοι από την επέμβαση είναι αμελητέοι και ο ασθενής μπορεί να ανακτήσει τις δραστηριότητές του σε διάστημα λίγων ημερών.

Μετά την επέμβαση είναι πιθανό να διαπιστώσετε ένα μικρό οίδημα (πρήξιμο) στην περιοχή της τομής. Επίσης, η περιοχή θα είναι σκληρή και πιθανώς να πονέσει μετά από αρκετό περπάτημα ή άσκηση. Στους άνδρες, μπορεί να εμφανισθεί οίδημα (πρήξιμο) στο όσχεο. Σε αυτήν την περίπτωση απλά το πρήξιμο υποχωρεί σε μια με δύο εβδομάδες. Απαιτείται περίπου ένας μήνας για να επανέλθει το δέρμα και όλοι οι ιστοί στην αρχική τους κατάσταση και να ολοκληρωθεί η επούλωση.

Σε ποσοστό που διεθνώς φθάνει και το 15%, μπορεί να υπάρχει πόνος ή μούδιασμα στην περιοχή της επέμβασης. Αυτός ο πόνος οφείλεται σε νευροπάθεια και μπορεί να παραμείνει και για 1-2 μήνες.

Μερικοί ασθενείς, αισθάνονται για λίγο καιρό μετά την επέμβαση αίσθημα βάρους ή και πόνο στην περιοχή της τομής. Αυτό είναι συχνό επακόλουθο του είδους της πλαστικής αποκατάστασης που επιχειρείται σε μία περιοχή με πολλά και ευαίσθητα νεύρα. Αν συμβαίνει αυτό, μην ανησυχείτε, μπορείτε να πάρετε ελαφρά παυσίπονα και εάν τα συμπτώματα επιμένουν, ενημερώστε μας για περισσότερες οδηγίες.

Μετά την επέμβαση, μπορείτε να τρώτε ελεύθερα και να επανέλθετε στις προηγούμενες καθημερινές δραστηριότητες. Απαιτείται όμως προσοχή στην έντονη σωματική δραστηριότητα κατά το αρχικό χρονικό διάστημα. Μετά τον πρώτο μήνα μπορείτε να αρχίσετε γυμναστική. Όσο καλά και να έχει επισκευασθεί μία κήλη, για αρκετό χρονικό διάστημα τα τοιχώματα δεν έχουν την προηγούμενη αντοχή τους και είναι ευαίσθητα σε αυξημένες πιέσεις. Άλλωστε η κήλη είναι ένα καθαρά μηχανικό φαινόμενο και πρέπει να σεβόμαστε τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στα κοιλιακά τοιχώματα. Ακολουθείστε τις οδηγίες και με λίγη υπομονή, σε μερικές εβδομάδες θα είσαστε στο 100%.

Η πιθανότητα υποτροπής της χειρουργημένης κήλης είναι μια πραγματικότητα. Τα ποσοστά είναι μικρά (μικρότερα του 5% για τις βουβωνοκήλες) αλλά δεν θα είναι ποτέ μηδενικά. Άλλες κήλες όπως οι μετεγχειρητικές παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά υποτροπής αν και με νεότερες τεχνικές και αυτά υποχωρούν.

Αν εμφανιστεί πάλι μία κήλη μετά την πρώτη επέμβαση, δεν σημαίνει ότι είναι λάθος του χειρουργού. Η υποτροπή είναι ένα φαινόμενο που δύσκολα προβλέπεται ή αποφεύγεται σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών. Αν κάποτε νομίσετε ότι η κήλη σας υποτροπίασε, επικοινωνήστε με τον χειρουργό σας. Πρέπει να ενημερωνόμαστε για αυτές τις περιπτώσεις ώστε να βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον αλλά και γιατί γνωρίζουμε με ακρίβεια το ιστορικό σας