Μου ζητήθηκε να μιλήσω για τη νεότερες εξελίξεις στη χειρουργική ογκολογία και επέλεξα να αλλάξω λίγο το θέμα και να επικεντρωθώ στις συνέπειες της πανδημίας στη φροντίδα των καρκινοπαθών ασθενών. Ο καρκίνος ήταν μια από τις κύριες αιτίες θανάτου πριν την πανδημία και θα γίνει ίσως η κυριότερη μετά την πανδημία. Η ανάρρωση των συστημάτων υγείας είναι μια μακρά διαδικασία με απρόβλεπτες εξελίξεις και πραγματικά μπορεί να μην γνωρίζουμε πως ακριβώς θα επιτευχθεί.
Η πανδημία επηρέασε με τρεις βασικούς τρόπους την εξέλιξη των ασθενών με καρκίνο. Κατ’ αρχήν, έμειναν πολύ πίσω τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου (screening), υπήρξαν μεγάλες καθυστερήσεις στην έναρξη της θεραπείας (περισσότερο από 8 εβδομάδες για τον καρκίνο του παχέος εντέρου) και φυσικά πόροι, άνθρωποι και ενέργεια αποσύρθηκαν από τη μελέτη και την αντιμετώπιση του καρκίνου σε άλλους τομείς, σχετικούς με την πανδημία.
Η επιστροφή της κοινωνίας στην κανονικότητα είναι και επιστροφή της ογκολογίας στην κορυφή των προτεραιοτήτων της ιατρικής και της έρευνας.
