Το 2001, μέσα σε ένα πρωινό, σε μια χειρουργική αίθουσα στην Washington DC, o Paul Sugarbaker μου έδειξε τα νέα όρια της χειρουργικής ογκολογίας.
Για δεκαετίες νομίζαμε ότι η διασπορά του καρκίνου στο περιτόναιο, η περιτοναϊκή καρκινωμάτωση, είναι μια κατάσταση απελπισίας χωρίς ελπίδα. Η απίστευτη επιμονή του ανθρώπου αυτού και η διάθεσή του να εκπαιδεύσει γενιές χειρουργών άλλαξε την ιστορία. Ο Paul Sugarbaker μας έμαθε πως να χειρουργούμε εκείνο που φαινόταν ανίκητο.
Η θεραπεία της περιτοναϊκής διασποράς του καρκίνου απαιτεί προσεκτικές κινήσεις, εξαιρετική συνεργασία χειρουργών και ογκολόγων και συνεχή μελέτη και παρακολούθηση του ασθενούς. Μπορούμε σήμερα να προσφέρουμε ελπίδα, με σοβαρότητα και ακολουθώντας ότι νεότερο προσφέρει η διεθνής έρευνα στη χειρουργική ογκολογία.
Σημασία έχει να κατανοήσουμε ότι η πρόγνωση των καρκίνων του πεπτικού συστήματος αλλά και πρακτικά όλων των κακοηθειών εξαρτάται από την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων.
Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, υπάρχουν τρεις ομάδες παραγόντων που επιδρούν και καθορίζουν την πορεία ενός ασθενούς με κακοήθη όγκο
Η πρόγνωση λοιπόν εξαρτάται από το είδος του καρκίνου αλλά και το στάδιο την ώρα της διάγνωσης. Εξαρτάται από τη γενική κατάσταση του ασθενούς στην πορεία της θεραπείας αλλά και από τη δυνατότητά του να δεχθεί την πλήρη θεραπεία. Εξαρτάται επίσης από την ποιότητα των υπηρεσιών υγείας που θα λάβει (ιατρός, νοσοκομείο, ασφαλιστικό ταμείο, πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες). Όλοι οι παραπάνω παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση. Εκείνο που δεν πρέπει κανείς να παραγνωρίζει είναι ότι οι σύγχρονες θεραπείες απαιτούν εξαιρετικές υποδομές υγείας, ασθενείς με έντονο κίνητρο για ζωή και σημαντική υποστήριξη από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Εμείς, θα προσφέρουμε όλες τις δυνατότητες ώστε να μη χαθεί καμία ευκαιρία στη θεραπεία του καρκίνου. Είμαστε σύμβουλοι και συμπαραστάτες, η ευθύνη μας είναι μεγάλη αλλά τον αγώνα τον δίνει ο ασθενής και οι δικοί του άνθρωποι.
